Academiedag: 'Aan jou de keuze..'!

Locatie Future Center "De Werf'" te Breda.

Je moest een keuze maken uit 4 workshops mijn keuze had ik bij het aanmelden gemaakt. 's-morgens "stap in de toekomst." Maak een stappenplan om van doel naar bestemming te komen. Viel niet mee om direct een onderwerp te vinden die ik met Ruud zou willen delen. Ruud mede cursist tevens gesprek partner op dat moment. Ineens kwam het onderwerp van Boven het Christelijke.

Doel: Geloven in de Heer. In drie stappen...

• Lezen van de Bijbel
• Kerk bezoek
• Gesprekken met diaken / ouderlingen

Het werd een mooi gesprek Ruud heeft zelf een Bijbel studie gevolgd en kon mij van tips en wetenswaardigheden voorzien. Zo gaf hij aan om vooral er geen tijdpad aan te geven. Immers het lezen van de Bijbel zal vragen oproepen die je beantwoord wilt hebben. Zo zal je automatisch in Bibliotheek terecht komen of je vragen via Internet proberen beantwoord te krijgen. Ook zal er onderweg twijfel kunnen ontstaan, door omstandigheden die nu niet te bepalen zijn. Als tip gaf hij het passiespel in Tegelen bron: http://www.lingewaardverband.nl/gendt/taxmenu/1/151/154/leaf/1212.

Het andere internet

Een mooi verhaal
Op een diner om fondsen te werven voor een school Ten behoeve van gehandicapte kinderen hield één van de ouders een toespraak die door de aanwezigen niet meer vergeten zou worden. Na een woord van dank en waardering aan de school en haar directie stelde hij een vraag: "Wanneer de natuur geen externe bemoeienis kent, functioneert alles in de natuur volmaakt. Toch kan mijn zoon niet leren zoals andere kinderen. Hij begrijpt minder dan andere kinderen. Waar is de natuurlijke volmaaktheid als het om mijn zoon gaat?"

De zaal viel helemaal stil bij deze vraag, en de vader vervolgde zijn toespraak. "Ik denk dat als een kind als onze Shay op de wereld komt, er zich dan een kans voordoet om onze ware menselijke aard te tonen, namelijk op de manier waarop wij met zo'n kind omgaan."

Daarna kwam hij met het volgende verhaal.

Shay en zijn vader liepen langs een park waar enkele jongens die Shay kende baseball speelden. Shay vroeg zijn vader: "Denk je dat ik mee mag doen?"
Zijn vader wist dat de meeste jongens liever niet iemand als Shay in hun team hadden, maar aan de andere kant zag hij ook in dat als zijn zoon mee mocht doen, hij een hoognodig gevoel van 'er bij horen' zou krijgen. Dus liep hij op één van de jjongens af en vroeg of Shay mee mocht spelen.

De jongen keek om zich heen voor steun, maar omdat niemand reageerde, nam hij zelf een besluit en antwoordde: "We staan zes punten achter en we spelen al in de achtste inning. Als het aan mij ligt kan Shay meedoen, en we kijken wel of we hem aan slag kunnen krijgen in de negende inning."

Aan het eind van de achtste inning scoorde het team waar Shay in meedeed een paar punten, maar ze lagen nog steeds drie punten achter. Op het hoogtepunt van de negende inning kreeg Shay een handschoen en een plaats als verrevelder. Ondanks dat er geen bal zijn kant op kwam, was hij duidelijk heel opgewonden dat hij zomaar stond opgesteld. Hij had een grijns van oor tot oor als zijn vader vanaf de zijlijn naar hem zwaaide. Tegen het einde van de negende inning scoorde het team waarin Shay speelde weer. Met twee punten te gaan en alle honken bezet was de potentiële winnende slag aan de beurt, en het was Shay's beurt. Zouden ze op zo'n cruciaal moment in de wedstrijd Shay laten spelen en de kans lopen om te verliezen? Verrassend genoeg kreeg Shay het slaghout. Iedereen wist dat een rake slag gewoon onmogelijk was, omdat Shay niet eens wist hoe hij de knuppel moest vasthouden. Laat staan dat hij er een bal mee kon raken. Maar Shay ging op de thuisplaat staan, en de werper deed een paar passen naar voren om de bal zachtjes te gooien zodat er een kans bestond dat Shay hem zou raken. De eerste worp kwam op hem af, Shay sloeg er maar een slag naar en miste. Daarop kwam de werper nog een paar passen naar voren om de bal heel zacht te werpen. De bal kwam en Shay raakte de bal die pardoes over de grond recht op de werper af rolde. De werper pakte de slappe bal op en had
alle tijd om de bal naar het eerste honk te gooien. Shay zou dan uit zijn en het hele spel zou dan over zijn. In plaats daarvan pakte de werper de bal op, draaide zich om en wierp de bal met een hoge boog naar rechts, helemaal buiten het bereik van de eerste honkman.

Ineens begon Iedereen te roepen: "Shay, ren naar het eerste! Ren naar het eerste honk." Shay had nog nooit in zijn leventje het eerste honk bereikt. Hij hobbelde verschrikt langs de baseline met wijd opengesperde ogen, en iedereen riep: "Naar het tweede, ren naar het tweede honk."

Tegen de tijd dat Shay over het eerste honk hinkelde, had de speler op het rechterveld de bal. Hij had de bal naar het tweede honk kunnen gooien, en dan was Shay uit. Maar hij begreep de bedoelingen van de werper en gooide opzettelijk hoog over het derde honk. Shay rende zo
goed als hij kon naar het tweede honk, terwijl de renners voor hem als gekken de honken passeerden op weg naar het thuishonk. Shay bereikte hijgend het tweede honk, en de korte stop van de tegenpartij holde op hem af om hem de goede richting op te helpen naar het volgende honk terwijl hij riep: "Ren naar het derde!" Tegen de tijd dat hij het derde honk bereikte, schreeuwden de jongens van beide teams: "Shay, naar de thuisplaat, ren naar de thuisplaat." Shay strompelde naar de thuisplaat en raakte het honk. Iedereen was door het dolle heen en
juichte hem toe alsof hij een homerun had geslagen, en de wedstrijd voor zijn team had gewonnen.

"Op die dag," zei de vader zacht, terwijl de tranen langs zijn wangen drupten, "op die dag brachten de jongens van beide teams een stukje onvoorwaardelijke liefde en menselijkheid in het spel..."

Om even bij stil te staan.
We zenden elkaar duizenden grappen en idioterie per e-mail, maar als het aankomt op het sturen van berichten over levenskwesties bedenken we ons eerst twee keer. Het gore, vulgaire en vaak zeer obscene vliegt vrijelijk over het net, maar publieke discussies over fatsoen worden vaak op onze scholen en werkplekken onderdrukt.

Als je al overweegt om dit bericht door te zenden, is het goed denkbaar dat je nu al adressen op je mailinglijst selecteert die niet het juiste adres zijn om dit soort boodschap te ontvangen.

Kort en goed: degene die jullie dit stuurde is er van overtuigd dat wij allemaal het verschil uit maken. We hebben allemaal dagelijks honderden gelegenheden om de volmaakte orde van de natuur te helpen. Er zijn ontelbaar triviale interacties tussen mensen die ons de keus laten: geven we elkaar een vonkje Licht & Liefde door, of laten we de gelegenheid liggen, waardoor de wereld weer iets kouder wordt?

Binnen gekregen via e-mail.

Oorspronkelijk:
Barbera van Kooij

NAi Uitgevers/Publishers

Mauritsweg 23

3012 JR Rotterdam

De Bijbel als inspiratie

Nooit gedacht dat ikzelf de Bijbel als uitgangspunt zou gaan gebruiken als inspiratie om verder te gaan in persoonlijke effectiviteit. Het gebeurt dus wel het boek "De Verwonde Geest" is eveneens een inspiratiebron voor mij. Frank Peretti gebruikt in het eerder genoemde boek tragische nieuwsberichten en geeft in zijn laatste hoofstukken een paar practische maar daardoor zeker niet minder mooie handreikingen voor mij:

P.107

Denk je dat je lelijk bent? Je hoort erbij.
Heb je cystisch hygroom [de schrijver lijdt hieraan], spastische verlammingen, spierdystrofie of polio? Je hoort erbij.
Heb je sproeten? Ben je te lang, te mager, te ... Wat dan ook? Je hoort erbij.
Voel je je buitengesloten puur en alleen omdat je intelligent bent? Je hoort erbij.
Voel je je buitengesloten omdat je mentaal of fysiek op de proef gesteld wordt? Je hoort erbij
Ben je een keer verkracht? Of gemolesteerd? Je hoort er nog steeds bij.

We zijn allemaal, met al onze rimpels, tekortkomingen, ons gestuntel en onze onvolmaaktheden, scheppingen van God.

We zijn allemaal kostbaar in zijn ogen en we zouden kostbaar voor elkaar moeten zijn - en laat niemand je wijsmaken dat het anders ligt, zelfs jij niet.
En wat zou je zeggen van deze verbijsterende openbaring:

Het was (is) niet jouw schuld.

P.157

Hij is Antwoord voor ieder gebroken hart; het enige Antwoord dat we in ons leven niet kunnen missen.
Hij is de Geneesheer van de verwonde geest.

Bidden deed ik in die gevallen om er zelf en vaak alleen ikzelf, er beter of sterker van te worden, je hoopt immers dat je gebeden gehoord worden, en voor mij een positief resultaat oplevert. Voor anderen bidden doe ik minder vaak. Door Rijkssleutel en de gesprekken met Beer ben ik ervan overtuigt geraakt dat voor anderen bidden een voor mij een net zo positief resultaat oplevert, en het zou maar kunnen dat het mij sterker maakt. Het World Wide Web is mij niet vreemd, het World Wide Web, zonder persoonlijke computer wel.


HEER, IK ONDERZOEK MIJZELF TEN OVERSTAAN VAN JOU

Heer, ik onderzoek mijzelf ten overstaan van Jou.
Ik onderzoek, wat klein is en wat groot.
Wat is er belangrijk aan datgene wat ik denk?
Aan mijn zorgen, mijn angst en mijn hoop?
Wat daarvan is nodig? Wat overbodig?
Wat is vruchtbaar? Wat onvruchtbaar?
Wat is waarachtig? Wat masker?

Sommige dingen blijken zó klein,dat ik ze vergeten kan,
ofschoon ik ze voordien erg belangrijk vond.
Andere dingen blijken zó groot,
dat ik bereid zijn moet, veel te veranderen,
opdat ik ze verwerf.

Belangrijker dan mijn prestatie is mijn toevertrouwen.
Belangrijk is, dat ik doe,
wat Jij in mij doen wilt,
opdat ik diegene word,
die ik naar Jouw idee en wil ben.

JÖRG ZINK

Vertaald uit: ‘Wie wir beten können’, Stuttgart/Berlijn 19713, pag.35. Naast deze vertaling door mij kun je ook nog een Nederlandstalige variant vinden in J. Zink, ‘Het nieuwe woord. Hoe wij kunnen bidden’, uitg. Ambo, Baarn z.j., pag.25. Vreemd genoeg wordt in dit boek het bovenstaande gebed aan Thomas Merton toegeschreven!

Morgengebed

Heer onze God,
Gij hebt het licht uit het duister doen voortkomen,
Gij hebt ons versterkt door de slaap en ons doen ontwaken
om Uw goedheid te verheerlijken.
Maak ons tot kinderen van het licht en van de dag
en deelgenoten aan de dingen die blijven.
Wees ons nabij en allen die overal op deze wereld
Uw liefde en bijstand zoeken.
Geef ons allen in uw barmhartigheid dat wij veilig mogen zijn
in Uw hoede
en ook met vreugde Uw wondere en grote Naam loven,
die van de Vader,
de Zoon en de Heilige Geest,
nu en immer en in alle tijden.
Amen

Een gebed uit de orthodoxe kerk
uit: Bijbels dagboek van A.F. Troost "Gaandeweg Hem tegemoet."



Avondgebed

BLIJF BIJ ONS, HEER, WANNEER HET AVOND WORDT

Heer, blijf bij ons, want het is avond
en de nacht zal komen.
Blijf bij ons en bij uw ganse Kerk
aan de avond van de dag,
aan de avond van het leven,
aan de avond van de wereld.
Blijf bij ons
met uw genade en goedheid,
met uw troost en zegen,
met uw woord en sacrament.
Blijf bij ons
wanneer over ons komt
de nacht van beproeving en van angst,
de nacht van twijfel en aanvechting,
de nacht van de strenge, bittere dood.
Blijf bij ons
in leven en in sterven,
in tijd en eeuwigheid.
Amen

Maarten Luther (1483-1546)

Laatste dag Rijkssleutel

Maandag 6 juni 2005


Dit is een mooi gedicht vind ik wel tenminste en vat het gehele programma samen:

"Rijkssleutel... een reis zonder vooraf bekend doel
voortdurend afgaan op je gevoel.

Je hoefde deze reis niet alleen te gaan
altijd had je reisgenoten om je heen staan.

Soms heel diep in jezelf gekeken
met de groep om je heen als warme deken.

Samen vaak gelachen, samen soms gehuild
samen ervaringen en ideeën geruild

Vanuit het "samen" zelf gegroeid
en nog lang niet uitgebloeid.

Aan het eind van de reis meer bagage dan bij de start
en je reisgenoten zijn voor eeuwig gegrift in je hart."

Mardjy Pelt, member of the crew

Op deze slotdag mog je één of meerdere personen meenemen voor het middag-deel. Vooraf had ik niet gedacht dat Beer op mijn vraag "Ga Je Mee?" Ja, zou zeggen. Dat werd het antwoord wel.

Beer was zeer verrast wat wij allemaal besproken hadden en nog steeds doen. Tijdens de meetings. Verrast was ze ook op de positieve reacties die Beer kreeg over mijn persoon, ikzelf ook. In onze subgroep werd me duidelijk gemaakt door Guido dat hij de eerste twee dagen mij niet kon plaatsen, echter na enkele delen begreep Guido het. Er werd gericht aan Beer gevraagd of ik veranderd was / ben naar aanleiding van Rijkssleutel. "Ja in positieve zin" "Er wordt meer gepraat." Kent beter zijn verantwoordelijkheden, kan nog wel beter."

Alle blauw twee leden hadden de partner meegenomen. Jammer dat Maike ziekjes huiswaarts moest keren, en Perla tijdens het sporten op zondag een rugblessure opliep.

En ik? Mag terug kijken op zeer geslaagde busreis, of het comfort class was? Nee, niet altijd spreeksters konden verhalen vertellen over ervaringen in de jeugd jaren, die niemand zou willen meemaken. Herinneringen kwamen bij mij weer op, die ik zo mooi had verstopt.

Voor drie medewerkers uit mijn sub-groep is deze busreis geslaagd geweest zij hebben wat ze wilden. Voor anderen is deze reis aanleiding geweest om door te gaan met...
Persoonlijke Effectiviteits Trainingen, dat is niet PET, that's hard working class.

Van Wim het boek in ontvangst mogen nemen met als titel "De verwonde geest" geschreven door Frank Peretti. Ben er net in begonnen, uitlezen doe ik het, en een stukje erover schrijven op dit blog doe ik ook.

Na afloop lekker gegeten, de crew nodigde ons uit om bij hen aan tafel aan te schuiven. Beer en ik besloten om met ons twee te blijven, mooi moment om een goed hoofdstuk af te sluiten.