2005/12/22

Vrede Voor Iedereen

2005/12/21

Mijn eerste coach gesprek

Gedachten in Gedichten web-log

========

Mijn eerste gesprek was op 19 december 2005. Ik mocht mezelf voorstellen, privé en zakelijk gebeurtenissen vanuit het verleden en of heden vertellen. Mijn verhaal begon vanuit het verleden. Dit verhaal in 2005 meerdere keren verteld bij "Rijkssleutel" bij mijn vervolg althans zo zie ik het "Rijkssleutel" was voor mij een opstap naar een vervolg. Deze werd Lumina Coaching en Trainingen. Om daarna een vervolg te geven aan een coach zelf werkzaam bij de Belastingdienst Rotterdam.

Zijn eerste indruk was dat wat ik vertelde niet alleen een verhaal was maar tevens emotie. Niet eens zo sterk aanwezig, hij had / heeft gelijk het onderbuik gevoel was degelijk aanwezig. Pas wanneer ik door hem erop gewezen werd. Werd het gevoel niet gesterkt maar was merkbaar aanwezig. Zo had nog niemand mij me dit gevoel geconfronteerd. Kennelijk is het dus okay wanneer iemand je blanco kan waarnemen en van open en eerlijke feedback kan voorzien.
De gebeurtenis van 09 november 2005 kwam ook te sprake. Gevraagd werd mij alles nog een rustig terug te laten komen en opnieuw te beleven, gevoel, emotie en wat er zoal boven kan komen. Om deze in steekwoorden op te schrijven. Om eens te bezien wat het gevoel nu is na de wetenschap dat rationeel denken en emotie gekoppeld zijn hoe voelt het dan.

Even voel je je in een web. Geeft niet ik kom er gesterkt uit.

Januari 2006 krijgt dit verhaal een vervolg.

2005/12/12

2005/12/07


ALS IETS JE VERLAAT
BLIJFT NOG ALTIJD DE LIEFDE

Als deze kaars wordt verplaatst van de ene naar de andere site dan zal de vlam van spirituele liefde en genezing doorgaan met de weg te verlichten voor diegene die zoeken naar hun ware ik.Breng dit licht naar je eigen homepage zodat hij de weg naar liefde en genezing zal verlichten.Let op hoe hij van de ene naar de andere site reist en zo onze wereld met hoop zal vullen........

Afkomstig van:
www.gerrykram.web-log.nl

2005/11/20

Blogs gelezen

Respect voor jullie dat alles zo mooi geschreven wordt.

Vandaag de blogs gelezen van zwerver, tearsinme, anymus en mijmer niet allemaal tot in detail.
Bij vrijwel alle blogs dezelfde overeenkomsten. "Wie ben ik"? "wat overkomt me"? "Waarom overkomt mij dat"? We zijn mensen, vandaar!

Meerdere de blogs gaan over het fenomeen mens. Zelf dacht ik ook hier sta ik alleen in bijvoorbeeld weining zelfvertrouwen, met toneel spel kom je ver, net niet ver genoeg om het einde te halen. Wat ik precies onder einde moet verstaan weet ik ook niet. Maar zonder toneel ben ik nu verder gekomen. Training en Persoonlijke Effectiviteits cursus hebben mij goed gedaan.

Ik wens alle bloggers veel geluk en wijsheid toe. Hopelijk zullen de blogs in zwart snel in kleur veranderen. En uiteraard jullie gevoelens voor jezelf ook kleurrijker worden.

uit tears for fears "both side now".

Oh but now old friends they're acting strange
And they shake their heads
And they tell me that I've changed
Well something's lost but something's gained
In living every day

2005/11/13

Gedicht uit het inktpotje


Schilderijen
------

Waren de mensen als schilderijen maar,

Je hing ze op en had er geen omkijken meer naar.

En mocht zon lijst bewerkt met penselen

Je vroeg of laat gaan vervelen,

Dan haal je 'm gewoon van de muur,

En bergt 'm een tijdje op in de schuur.

Maar mensen zijn geen schilderij,

Da's sneu voor jou en mij.

Mensen zijn niet altijd even aardig,

Gedragen zich soms merkwaardig,

Zijn soms uit hun humeur,

Of bestoken je met hun gezeur.

Dat alles moet je accepteren,

En vooral respecteren.

Omdat je jezelf moet realiseren,

Dat ook jij zo'n individu bent,

Die ups en downs kent.

Da's iets wat ik er bij mezelf ook steeds inprent.

www.inktpotje.nl

Reactie v.e. collega op gebeurtenis 9-11-05

-----------
Niet je IQ is bepalend voor succes in je leven, maar je EQ.
Je EQ, je emotionele intelligentie, is de wijze waarop je
met jezelf en anderen weet om te gaan.
------------------------

"Mooi bericht zo sprak hij. Maar waarom ben je zo negatief over jezelf? zwijgen is soms net zo goed of wellicht nog beter dan direct kommentaar geven". Hij vindt en vond dat ik goed gehandeld heb. Beer vond het eveneens een goed schrijven. Had wel haar bedenkingen dat wanneer de collega's dit onder ogen zouden krijgen misschien naar zouden gaan tegen mij.
Op dit blog de namen weggelaten omwille van hun privacy. Waarop mijn reactie was dat wanneer je alles zou weten wat er achter iemands rugom wordt besproken. En je publiceert deze informatie in een dagblad kan deze zelfde editie niet meer door de brievenbus.

De collega die met mij op pad was geweest nog niet kunnen spreken.

-------------------

2005/11/12

Gebeurtenis 9-11-05

In het kader van mijn persoonlijke effectiviteits training (verder PE) maak ik huiswerk opdrachten. Het positieve wat ik mag ondervinden is door mij geschreven en besproken. Als vervolg hierop beschrijf ik nu het negatieve van bepaalde gebeurtenissen of situaties en wat deze met mij doen (emotie) en deze worden eveneens besproken niet meer volgens vast gestelde data, maar naar behoefte.
"IK BESCHRIJF PER DAG EEN SITUATIE OF GEBEURTENIS ZOWEL WERK ALS
PRIVé WAARIN AFWIJZING EN MINDERWAARDIGHEID ELKAAR ONTMOETEN".
Omschrijving Gebeurtenis:
Collega en ik gingen rond 11.30 uur van hoofdkantoor naar werkpunt ECT terrein Container Terminal, uitgaande poort. Einde dienst 15.30 uur. Collega en ik gingen ervan uit dat zonder tegenbericht onze aflos er rondom 15.00 uur er zou zijn. Deze afspraak is vastgelegd tijdens een werkoverleg. Tegen 15.20 uur werd er gebeld door een collega dat we zelf terug konden komen.Geen verdere communicatie of informatie werd gegeven. Collega en ik hebben gewacht tot ongeveer 15.25 uur en zijn teruggekeerd naar het hoofdkantoor. Onderweg sprak collega: "Altijd dezelfde die niet naar buiten willen, morgen ga met onze teamleider over deze gebeurtenis praten". Ik "Ik zeg niets tegen onze teamleider, en ook niet tegen deze collega's". Collega "Ik ga er wel wat van zeggen".
Kort: Eerder gemaakte afspraak kwam men niet na. Ikzelf zou zwijgen.
Gevoel: op dat moment minder plezierig zonder er echt een emotie aan tekunnen verbinden.
Terug op hoofdkantoor / afdeling hadden 4 collega's avonddienst aanvang 14.45 uur/15.00 uur. De collega waamee ik op pad was geweest klonk enigszins boos terwijl hij zei:
"Er zijn afspraken om elkaar af te lossen bij dienstwisseling". Antwoord van 1 "Mits, daarkwam verder geen antwoord of reactie op. De collega waamee ik op pad was geweest "kan er dan-niet- 1 collega komen"? Ook nu weer stilte. 1 luisterde maar gaf geen geluid, 1 collega, zijn beeldscherm is heilig, en iets wat zich heilig voelt hoeft niets te zeggen, en deze collega was nu één met zijn beeldscherm. 1 was de enige met een goed excuus om niet te luisteren, deze was aan de telefoon aan de werktafel.
Kort: Ik hield woord "zei niets".
Gevoel: minder plezierig, wel drang om eriets over te zeggen maar dus niet gedaan.
Emotie: teleurstelling in collega's. En in mezelf enigszins, in de auto nagedacht en tot dit besluit gekomen.
Vragen als huiswerk voor mezelf:
Waar was ik? Op de werkvloer.
Met wie? Zie omschrijving hierboven.
Wanneer? 09-11-05 van 06.20 uur tot 15.40 uur
Wat gebeurde er? Zie omschrijving hierboven.
Wat dacht ik? Zal ik nu we met ze alle bij elkaar zijn
de discussie aangaan, was die niet
meteen aan de orde, dan zou die
zekervolgen.
Het bleef stil. Vond het uiteindelijk jammer.
Wat voelde ik? Teleurstelling, zowel in mede collega's als in
mezelf.
Wat deed ik? Luisteren en kijken.
Hoe reageerden
de anderen? Op de werkvloer reageerde 1 met geluid,de rest
door juist niet met geluid te reageren, was hun
reactie voor mij eigenlijk nog erger liever had
ik "Hey heilige,mag ik een mondelinge reactie van
je, geldt ook voor 1 andere, maar aan die schijn
ik me op dat moment minder aan te ergeren.
Wat dacht ik
toen? Toen kon ik het niet goed omschrijven of
beschrijven.
Wat voelde ik
toen? Stukje machteloosheid, je probeert oog kontact te
krijgen wat volledig genegeerd wordt. Spreken
wordt dan automatisch ook niets.
Wat dacht ik
toen? "Ga maar naar huis, morgen vrij". Nu schrijvende
kom ik er misschien nog bij de desbetreffende
collega's op terug. In iedergeval
bespreek ik dit met de collega waarmee ik
vrijdag / zaterdagnachtdienst heb.

2005/11/05

Gedichten

Wees niet bang , je mag opnieuw beginnen
Vastberaden of aarzelend op de tast
Hou je aan de regels , volg je eigen zinnen
Laat die hand maar los of pak er juist één vast

Wees niet bang voor al te grote dromen
Ga als je het zeker weet en als je aarzelt wacht
Hoe ijdel zijn de dingen die je je hebt voorgenomen
Het mooiste overkomt je, het minste is bedacht

Wees niet bang voor wat ze van je vinden
Wat weet je van een ander als je jezelf niet kent
Verlies je oorsprong niet door je te snel te binden
Het leven lijkt afwisselend maar zelfs de liefde went

Wees niet bang , je bent één van de velen
En tegelijk is er maar één zoals jij
Dat betekent dat je vaak zult moeten delen
En soms zal moeten zeggen; laat me vrij....

Freek de Jonge

***

Happy Day

May your day be uplifted
filed with sunshine and warmth
the shining rainbows of hope
the white clouds of dreams
the gentle softness of breeze
the sweet smell of fresh air

May your day uplifted
from start to end
filled with joy and happiness
Untroubled and serene

May your day be uplifted
in all that you do

2005/10/27

Zoloft contra Seroxat

23 Oktober 2005 / 24 Oktober 2005

Beer vindt dat zij ruim voldoende van het medicijn Seroxat gebruik heeft mogen maken. De bijwerkingen van Seroxat zijn voor haar van dien aard. Dat sporten en lijnen voor Beer onvoldoende resultaat opleveren in gewichts verlies. Na een consult met de huisarts werd begin Oktober gestart met Zoloft. Dit medicijn heeft biedt als voordeel dat het bij de patiënt minder vocht vast houdt. 22 Oktober Beer was opper vrolijk op de familie verjaardag. En was vol lof over Zoloft. Op 23 Oktober had ik dienst aanvang 07.00 uur tot 15.30 uur. Rond 10.30 uur heb ik even met Beer gebeld. Beer voelde zich toen niet zo fit, weinig energie. Toch is even naar buiten geweest voor een wandeling. Op het moment dat ik thuis kwam was Beer volgens haar eigen zeggen redelijk opgeknapt. En werd het een gewone maar ook een gezellige zondag.
Beer ging rond 22.00 uur tukken, ik niet veel later. Ik vroeg nog even hoe gaat het nu? "Beer antwoordde weet te niet, voel me niet lekker, raar in mijn hoofd". Beer kon uiteindelijk de slaap niet vatten. Rond 03.00 uur kreeg Beer een paniek aanval, met hyperventileren, en huilen. Dit heeft ongeveer een 1/2 uur geduurd. Na dit 1/2 uur is Beer redelijk tot bedaren gekomen. Ik heb hierna een huisartsenpraktijk gebeld, en deze hebben via een taxi-centrale een soort Valium bezorgd. Gelukkig was 1 pilletje voldoende om weer volledig rustig te worden, en kon Beer toch nog even tukken.
Zodra het kon onze eigen arts gebeld, deze was met vakantie, zijn plaats vervanger stond ons rond 11.30 uur te woord in zijn eigen praktijk. Besloten werd om te stoppen met Zoloft. Naar het zich laat aanzien is Zoloft niet het juiste medicijn voor Beer. En zijn tot de conclusie gekomen dat terug naar Seroxat te beste oplossing zou zijn. Beer gebruikt Seroxat nu ongeveer 4 dagen. En knapt iedere dag beetje, bij beetje op. Zelf heb ik deze dag verlof genomen, en nog even het gebeuren aan Beer haar ouders verteld.

2005/10/07

Waardegebieden in verband brengen met gevoelens

Het gevoel wordt uitgedrukt in cijfers, of ik schrijf een verhaaltje bij dat soort gevoel

Cijfer vijf is heel veel, Cijfer nul, gevoel is er niet, Cijfer één het is er, en daarmee is alles gezegd, Cijfer twee nogal, Cijfer drie tamelijk veel, Cijfer vier veel.


Vreugde
Kleuter-school: 0
Lagere-school klas 1 tot 3, cijfer 1 - Middelbare-school - cijfer 2 - werk bij Nelcon = 1,
werk bij bld.nl cijfer 3. - privé: daar wordt eveneens gewerkt cijfer 5

Machteloosheid
Kleuter=school: cijfer 5,
Lagere-school klas 1 tot 3, cijfer 5 - Middelbare-school - cijfer 3 - werk bij Nelcon = 5,
werk bij bld.nl, cijfer 2. - privé: cijfer 0


Eigenwaarde
Dit is in de loop van de tijd sterk toegenomen, zonder arrogantie, gelukkig maar zegt mijn partner. Terug kijkend naar mijn jeugd was mijn eigenwaarde ver te zoeken, heeft alles te maken met zieken. Zo niet zo erg zijn geweest wanneer je je niet machteloos voeld. Doet me even terug denken aan de tv uitzending van donderdag avond, een medisch programma over brandwonden. Getekend voor je rest van je leven vanaf levensjaar 3. Hoe gaat de school daarmee om, hoe gaan de leerlingen ermee om. Triest, maar eveneens verklaarbaar je valt op en de wond(en) zien er vuil uit. Genoeg aanleiding om op de basis-school gepest te worden. Pas na tekst en uitleg wordt er gestopt. Het brandwonden centrum in Beverwijk geeft steun door middel van gesprekken op school, de klas waar deze leerling bij hoort, de leerling een leuke jongen, gaf tekst en uitleg over het ontstaan van deze brandwonden. Daarna mochten andere leerlingen vragen stellen. Toen werd duidelijk wat het doel was van deze gesprekken, het *niet* laten gebeuren dat deze jongen opnieuw met pesten geconfronteerd zo worden zoals werd gedaan op de basis-school. Mooie reacties uit deze bewuste klas, de jongen werd op een leuke manier opgevangen, en er volgden na-gesprekken op het schoolplein. Waren deze gesprekken er niet geweest, laat het resultaat zich raden. ** Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn, zingt Marco Borsato ** Hierin heeft deze man gelijk. Hiermee wil ik aangeven dat er altijd door leerlingen iets gevonden kan worden wat aanleiding geeft tot... in de grote mensen wereld zit er helaas totaal geen verschil, behalve dat ene,
tand om tand, oog om oog. Wens hem al het goeds. Ik werd gepest door een dichtgeplakt oog, dit zou ervoor zorgen, dat mijn slechte oog zou "genezen", de bril erna was ook om te lachen.

Geluk
Geluk is volgens De Dikke van Dale: 'fortuin in de zin van gunstige loop der omstandigheden, voorspoed die iemand zonder eigen toedoen te beurt valt'.

Zal best, vind de onderstaande uitspraken meer van toepassing.

Houd uw hart vrij van haat, uw geest vrij van zorgen;
Leef eenvoudig, verwacht weinig, geef veel;
Vul uw leven met liefde;
Verspreid zonneschijn;
Vergeet uzelf, denk aan anderen;
Behandel de mensen zoals u wilt worden behandeld.


Krachtigheid
Iedereen heeft meer kracht dan de mens in eerste gedachte ervaart. We kennen allemaal de uitspraak na een krachtmeting of inspanning dat had niet langer moeten duren. Terwijl je het zegt weet je ook dat je het zegt om het de ander te plezieren, of jezelf. Zodat je een aanleiding hebt om te stoppen, zo nu bieren. Bekijk de film Million Dollar Baby, en je ervaart wat krachtigheid betekend. Het noodlot buiten beschouwing latend.

Schaamte
Voor het eerst onder de douche bij mijn eigen voetbal elftal D6 ofzo. Douche thuis wel, nee viespeuk je gaat nu, ja trainer.

Genieten
Deed en Doe ik iedere dag, in ieder geval wel even, cijfer 4.

Zorgzaamheid
13 jaar voor ons hondje Eurtha, iedereen mocht gewoon eurza zeggen, me moeder vond ons hondje zo zwart als Eurtha Kitt (wijlen jazz zangeres). Altijd zorgzaam voor het beest geweest. Vele jaren later ook voor Darius een ras-kat. Moeder vond dat deze genoemd moest worden naar de Persische koning. Een koningsleven had de kat bij ons. Eten en slapen, voor de afwisseling ook wel eens anders om.
Voor Beer, mijn partner volgend jaar kennen we elkaar tien jaar. Mijn ouders, gelukkig zijn die nog kern gezond, maar zal er altijd voor hun zijn. Voor mezelf, ja hoeveel, voldoende. Zo voelt het tenmiste.

Liefde
Ik wil de zon zijn die je tranen droogt, ik weet dat Beer de zon is die de mijne drogen zal.

Jezelf niet zijn
Speel toneel zoveel je wil, en niemand zal begrijpen wat je echt wil. Ben jezelf, je bent goed. Ik ben lang niet slecht, maar besef dat het beter kan, het gaat al beter, ben gestopt met toneel.

Er zijn meer waardegebieden die ik benoemd heb tijdens mijn sessie persoonlijke effectiviteit. Bij elk waardegebied totaal 24 werd van mij verlangt bij elk waardegebied welke gebeurtenis of emotie dat teweeg bracht. Dit in krachtige zinnen max. 5 per waardegebied. Niet alle waarde-gebieden heb ik op deze log benoemd, voor nu even geen inspiratie meer. Elk cijfer is verwerkt in een gevoelsmatrix. Deze wordt door mijn coach en mezelf doorgesproken. Voor nu kan ik niet voorspellen wat de uitkomst ervan wordt. De omschrijvingen die ik nu geschreven heb, wijken soms af van de gesprekken met mijn coach.







2005/10/05

Web-log

http://mijmer.web-log.nl - http://gerrykram.web-log.nl
Deze web-logs zijn uit het hart geschreven, en heb ik met aandacht gelezen.


2005/09/21

Gabriel Marquez

De schrijver Gabriel Marquez heeft zich wegens gezondheidsredenen (lymfeklierkanker) teruggetrokken uit het openbare leven.
De ziekte eist steeds meer zijn tol.

Marquez heeft een afscheidsbrief gestuurd aan zijn vrienden. En dankzij internet is deze brief verspreid.
Deze korte tekst, door een van de meest briljante Zuid Amerikanen van de laatste tijd geschreven, is werkelijk ontroerend en zeer lezenswaardig.


***

Als God een ogenblik zou vergeten dat ik een speelbal ben en hij zou me een stukje leven schenken, zou ik er zoveel mogelijk van genieten.

Mogelijk heb ik niet alles gezegd wat ik dacht, maar een ding is zeker, ik heb wel alles gedacht wat ik heb gezegd.

Ken waarde toe aan de dingen, niet voor wat ze waard zijn, maar voor wat ze betekenen.

Slaap weinig, droom veel, voor elke minuut met gesloten ogen verlies je 60 seconden licht. Ga vooruit wanneer de anderen halthouden, ontwaak wanneer de anderen slapen.

Als God me nog een beetje leven zou gunnen, zou ik me eenvoudig kleden,veel van de zon genieten, en onbedekt blijven, niet alleen mijn lichaam, maar ook mijn geest.

Mensen zou ik tonen hoe ze er naast zitten als ze denken dat wanneer ze, als ze ouder worden, niet meer verliefd kunnen worden, terwijl ze juist ouder worden door niet meer verliefd te worden.

Een kind zou ik vleugels geven, maar hij moet wel zelf leren vliegen.

De ouderen leren we dat de dood niet met de ouderdom komt, maar met de vergetelheid.

Zoveel dingen heb ik van jullie, mensen, geleerd ik heb geleerd dat iedereen op de top van de berg wil zijn, terwijl het werkelijke geluk te vinden is in hoe je de steile helling beklimt.

Ik heb geleerd dat wanneer een pasgeborene met zijn vuistje voor de eerste keer een vinger van zijn vader aanraakt, hij hem voor altijd gevangen heeft.

Ik heb geleerd dat een mens alleen het recht heeft op een ander neer te kijken om hem de hand te reiken om op te staan.

Er zijn zoveel dingen die ik nog van jullie had kunnen leren, maar die nergens meer voor zullen dienen, want zodra ik me wegstop in deze koffer, zal ik jammer genoeg overleden zijn.

Zeg altijd wat je voelt, en doe wat je denkt.

Als ik zou weten dat vandaag de laatste dag zou zijn dat ik je slapend zou zien, zou ik je stevig omhelzen en tot de Heer bidden dat hij over je ziel waakt.

Als ik zou weten dat dit de laatste minuten zijn dat ik je zie, zou ik tegen je zeggen ik hou van je, in plaats van domweg te veronderstellen dat je dat toch wel weet.

Altijd is er een morgen in het leven die ons een nieuwe kans geeft om de dingen goed te doen, maar als ik me vergis en vandaag is de laatste dag die ons rest, zou ik je willen zeggen hoeveel ik van je hou, en dat ik je nooit zal vergeten.

Voor niemand, jong of oud, is morgen zeker. Vandaag kan de laatste keer zijn dat je je geliefden ziet. Wacht niet langer, doe het nu, want als morgen nooit meer komt, betreur je zeker de dag dat je niet de tijd hebt genomen voor een glimlach, een omhelzing of een kus omdat je te druk was met een wens in vervulling te laten gaan. Koester hen die je liefhebt, zeg hen duidelijk hoezeer je ze nodig hebt, hou van ze en behandel ze goed.

Neem tijd om te zeggen excuus, pardon, dankje wel en alle woorden van genegenheid die je kent.

Je zal niet herinnerd worden voor je geheime gedachten. Bidt voor kracht en wijsheid om ze te uiten. Toon aan je vrienden en geliefden hoe belangrijk ze voor je zijn.

Stuur deze brief aan wie je wilt.

Als je het vandaag niet doet, zal morgen hetzelfde zijn als gisteren. Als je het nooit doet doet het er ook niet toe. Het moment is nu.











Stand van zaken

Of ik nog volledig op de geplande route zit is voor mij niet tebeantwoorden. Thuis is na pieken en dalen op dit moment en voor de toekomstalles prima. De vakantie in Italië, [Dolomieten, plaats Lago di Misurina, deze plaats kent geen huizen, alleen restaurants, hotels en souvenirshops], heeft daar positief in bijgedragen. De temperatuur was niet hogerdan een graad of 23. Voor Ank en voor mij is dat voldoende. Zo konden wijvolop wandelingen verrichten, en fietsen. Wandelen deden we iedere dagafwisselend van een uurtje of twee, drie tot één extreme van 7 uur. Tegelijk met de wandelingen in de bergen praatje en geef je elkaarvertrouwen, zo voelt het aan, en hoeft niet nadrukkelijk uitgesproken teworden. Fietsen hebben we ander halve dag gedaan, de eerste dag kreeg demountainbike van Ank problemen met de ketting. We kregen het volledige huurbedrag terug. De tweede dag de volledige dag gefietst en een bijzondermooie tocht gemaakt. Op ongeveer 7 kilometer voor de plaats waar we de fiets gehuurd hadden elkaar kwijt geraakt. Ank dacht dat ze op een strategisch punt stond waar ik weer terug zou moeten komen. Helaas daar ben ik niet gekomen, en door gefietst naar de plaats van vertrek. Ik in de veronderstelling dat Ank dat eveneens zou doen. We waren beide in paniekstemming terecht gekomen, daar we elk twee uur aan het wachten waren. Hetweerzien maakte alles weer goed. Nog nooit zo'n brok in mijn keel gehad, Ank had een betraand gezicht.

Op 26 september krijg ik een gesprek met Ineke Helmich, zij begeleidt mijin de persoonlijke effectiviteit sfeer. In deze gesprekken moet tot uitdrukking komen wat mijn sterke en minder sterke kanten zijn. Deze gesprekken zijn confronterend en diep gaand. Bang ben ik daar niet voor. Deze gesprekken duren ongeveer 4 uur per sessie. Zoals nu gepland hebik vier van deze sessies op het programma staan. Hierin zitten tevens(huis)werkopdrachten.

Op loopbaan perspectief heb ik maandag morgen, 19 september 2005 in Apeldoorn een -- oriënterend -- gesprek bij B/CICT met een HRM'r B/CICT kent momenteel veel vacatures en automatisering heeft altijd mijninteresse, daarom ben ik 4 jaar aanspreekpunt automatisering geweest opwerkvloer niveau, en gaf mensen les is kantoor applicaties, bij ons inRotterdam OGF/IM medewerker genoemd. Het is een oriënterend gesprek daarB/ICT een grote verscheidenheid aan vacatures heeft tevens kent B/CICTzoveel aan verscheidenheid van project basis, tot volledige bouwer testervan software. Mijn is gelezen, men zag *geen* aanknopingspunten om mij direct ergens voor in te zetten. Alleen telefonisch contact en e-mail hebben niet altijd mijn voorkeur, zien, zegt soms meer, en verheldert. Ik kan na dit gesprek meer zeggen. Gelezen in Belastingwerk dat er vacature was voor cummunicatiemedewerker ook bij B/CICT hierop heb ikgereageerd, mijn CV ligt in de stapel beloofd is in ieder geval mij in kennis te stellen over de uitkomst van mijn belangstelling voor deze vacature. hoopte dat ik morgen daar ook een oriënterend gesprek over tehebben, helaas dit kon agenda technisch niet doorgaan.



2005/09/18

HCCNET!

Lid worden van iets van HCC weet zeker dat dit nooit meer zal gebeuren.

HCCNET! zal worden overgenomen door Internet Service Provider xs4all. Nu hoop ik dat xs4all ook de administratie overneemt en deze op een goede kwalitatieve manier aanpakt. Naar een zeer grote waarschijnlijkheid liggen erop de diverse bureaus nog brieven, waar de afzender nog in afwachting van antwoord is. Zijn er geen brieven aangetroffen die nog beantwoord moeten worden zijn deze op een professionele wijze vernietigd. Papieren brieven vinden de medewerkers van HCCNET! Ballast of zij zijn onbekend met het openen van de enveloppen. Medewerkers vinden dat vragen alleen via e-mail ingezonden moeten worden, op zich kan ik daar mee leven, maar vermeldt dit dan op je website zoals "Beste relatie wij zijn niet gesteld op brieven die per reguliere post bij ons binnen komen, deze zal door ons niet beantwoord worden, en slechts bij binnenkomst door de papierversnipperaar gelezen worden". Kennelijk is de communicatie onderling bij de medewerkers administratie slecht, mogelijk mag er niet gesproken worden, en zijn zij met handen en voeten gebonden aan hun interne e-mail programma. Bij de beantwoording van e-mail berichten die door relaties verzonden zijn is het niet vreemd dat het antwoord onbevredigend is. Na herhaaldelijk aandringen kreeg ik bericht hoe de vork in de steel zit.

Na afmelden van HCC magazine computer totaal was ik in de veronderstelling dat ik tevens mijn Internet verbinding ISDN had opgezegd. Dit was in 2003. In juli van dit jaar werd er automatisch een bedrag afgeschreven voor een vol jaar inbel abonnement. Ik heb vriendelijk verzocht om voor restitutie in aanmerking te komen. Voor restitutie kom ik niet aanmerking daar ik had moeten weten dat inbel abonnement en magazine gescheiden dienen te worden opgezegd. Zoals hierboven geschreven werd alleen op e-mail berichten gereageerd, op de brieven met als bewijs dat ik in de veronderstelling was met 1 brief beide tegelijk te beëindigen werd nooit op gereageerd. Zodoende kreeg ik ook geen papieren bevestiging dat ik nu verlost ben van beide abonnementen. Moest het maar koud met een e-mailtje doen. Zo jammer, en niet professioneel. Zo dat ben ik kwijt nu nog even het rode kaartje op de bus. En gaan over tot de orde van de dag. Schrijven over mijn persoonlijke effectiviteit, toekomst perspectief.

2005/08/15

Citaten

Laat de discipel mateloze liefde jegens alle wenzens aankweken. Laat hem een hart vol liefde aankweken jegens de hele wereld, boven, onder en in de wijde omtrek.... Want dit is de beste gemoedstoestand ter wereld.
(de Boeddha)

De leer van een godsdienst is van weinig waarde als je die leer
niet door laat dringen tot je hart, maar alleen probeert hem te begrijpen.
(Dalai Lama)

Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien.
(Mahatma Gandhi)

Je gebruikt je zintuigen om een antwoord te vinden buiten jezelf
en ziet niet dat het al die tijd al in je zit.
(Huang Po)

Laat de discipel mateloze liefde jegens alle wenzens aankweken. Laat hem een hart vol liefde aankweken jegens de hele wereld, boven, onder en in de wijde omtrek.... Want dit is de beste gemoedstoestand ter wereld.
(de Boeddha)

De leer van een godsdienst is van weinig waarde als je die leer niet door laat dringen tot je hart, maar alleen probeert hem te begrijpen.
(Dalai Lama)

2005/07/31

Even Rust. Dankje wel.

"Jij, jij zelf, evenzeer als wie dan ook in het gehele universum,
verdient jouw liefde en affectie."
~ Boedha
Wie open staat voor begeleiding, zal de grote ruimte onder de hemel regeren.
Wie pretendeert groter te zijn dan anderen, zal tekortschieten.
Wie van anderen wilt leren, wordt groter.
Wie alleen met zijn ego bezig is, zal vernedert en klein gemaakt worden.
~ Shu Ching

"Hoe minder je je hart openstelt voor anderen, des te meer zal je hart lijden."
~ DEEPAK CHOPRA

"Wanneer je er tevreden mee bent om eenvoudigweg jezelf te zijn en jezelf niet vergelijkt met anderen of anderen beconcurreert,zal iedereen je respecteren."
~ LAO TSE

Geloof niets, alleen maar omdat men het je verteld, of omdat iets algemeens als een waarheid wordt gelooft, of omdat het door traditie is gegroeid of doordat je het zelf als een waarheid hebt ingebeeld.Aanvaard slechts datgene wat je na grondig onderzoek voor jezelf als 'waar' hebt ervaren en laat dat je eigen maatstaf zijn.
~ Boeddha

Hebzucht, lust, angst, woede, tegenslag, ongeluk worden allemaal afgeleid van dwaasheid.
Dus dwaasheid is het grootste gif.
~ Boeddha

ls je iemand ontmoet die beter is dan jezelf,geef dan een draai aan je gedachten om zijn gelijke te worden. Als je iemand ontmoet die niet zo goed is als jij bent, kijk dan naar binnen en onderzoek je eigen zelf.
~ Confucius




Je kunt jezelf niet kwijtraken, wel terugvinden. Moge, vrede en vrede en vrede overal zijn

Deze link geeft informatie hoe deze mensen denken over persoonlijke effectiviteits training.
www.moveamountain.nl

2005/07/17

Boer met puppies gekregen via e-mail in het kader van "de week van de vriendschap."

Een boer had enkele jonge hondjes die hij nog moest verkopen.
Hij schilderde een advertentie op een bord met:
4 puppies te koop en zette dit aan het begin van zijn erf aan de kant
Net toen hij de laatste spijker in het bord sloeg werd hij aan zijn overal getrokken.
Hij keek naar beneden in de ogen van een kleine jongen.
"Meneer" zei de jongen, "Ik wil een van uw puppies kopen".
"Wel", zei de boer, terwijl hij met zijn hand achter in zijn nek wreef, "deze puppies hebben hele goede ouders en kosten aardig wat geld".
De jongen liet voor een moment zijn hoofd hangen.
Toen reikte hij diep in zijn broekzak en haalde een handvol kleingeld voor de dag en liet het aan de boer zien.
"Ik heb 39 cent. Is dat genoeg om te kijken?"
"Zeker", zei de boer en hij floot een deuntje. "Dolly", riep hij. Uit het hondenhok en over het erf rende Dolly naar de boer toe gevolgd door 4 kleine bolletjes wol.
De kleine jongen drukte zijn gezicht tegen het hek. Zijn ogen straalde van verrukking. Terwijl de honden naar het hek toe kwamen rennen, zag de jongen nog iets bewegen in het hondenhok.
Langzaam verscheen er nog een bolletje wol, maar deze was zichtbaar kleiner dan de andere hondjes. Op zijn achterpootjes gleed het bolletje het hok uit en op een wat onhandige wijze begon het hondje vooruit naar het hek te hobbelen terwijl het zijn best deed de andere hondjes bij te houden. "Ik wil die hebben", zei het kleine jongetje, terwijl hij naar waggelende hond wees.
De boer knielde naast het jongetje neer en zei: "zoon, je wilt dat hondje echt niet.
Het is nooit in staat om te rennen of te spelen zoals de andere hondjes kunnen".
Toen deed de jongen een stap naar achteren, reikte naar beneden en begon een broekspijp op te rollen. Terwijl hij dit deed werd een stalen beugel zichtbaar aan beide zijden van het beentje van de jongen die vastgemaakt zaten aan zijn speciaal gemaakt schoentje.
De boer aankijkend zei hij: weet u meneer, ik kan zelf ook niet zo goed rennen en hij heeft iemand nodig die hem begrijpt". Met tranen in zijn ogen reikte de boer naar beneden en pakte de kleine puppie op. Hij hield het heel voorzichtig vast toen hij de puppie aan de kleine jongen gaf. "Hoeveel kost het?" vroeg de kleine jongen.
"Niets, het is gratis", zei de boer. "Er is geen prijs voor liefde".
De wereld is vol van mensen die iemand nodig hebben die ze begrijpt.

2005/06/27

Academiedag: 'Aan jou de keuze..'!

Locatie Future Center "De Werf'" te Breda.

Je moest een keuze maken uit 4 workshops mijn keuze had ik bij het aanmelden gemaakt. 's-morgens "stap in de toekomst." Maak een stappenplan om van doel naar bestemming te komen. Viel niet mee om direct een onderwerp te vinden die ik met Ruud zou willen delen. Ruud mede cursist tevens gesprek partner op dat moment. Ineens kwam het onderwerp van Boven het Christelijke.

Doel: Geloven in de Heer. In drie stappen...
  • Lezen van de Bijbel
  • Kerk bezoek
  • Gesprekken met diaken / ouderlingen

Het werd een mooi gesprek Ruud heeft zelf een Bijbel studie gevolgd en kon mij van tips en wetenswaardigheden voorzien. Zo gaf hij aan om vooral er geen tijdpad aan te geven. Immers het lezen van de Bijbel zal vragen oproepen die je beantwoord wilt hebben. Zo zal je automatisch in Bibliotheek terecht komen of je vragen via Internet proberen beantwoord te krijgen. Ook zal er onderweg twijfel kunnen ontstaan, door omstandigheden die nu niet te bepalen zijn. Als tip gaf hij het passiespel in Tegelen bron: http://www.lingewaardverband.nl/gendt/taxmenu/1/151/154/leaf/1212.

2005/06/25

Het andere internet

Een mooi verhaal
Op een diner om fondsen te werven voor een school Ten behoeve van gehandicapte kinderen hield één van de ouders een toespraak die door de aanwezigen niet meer vergeten zou worden. Na een woord van dank en waardering aan de school en haar directie stelde hij een vraag: "Wanneer de natuur geen externe bemoeienis kent, functioneert alles in de natuur volmaakt. Toch kan mijn zoon niet leren zoals andere kinderen. Hij begrijpt minder dan andere kinderen. Waar is de natuurlijke volmaaktheid als het om mijn zoon gaat?"

De zaal viel helemaal stil bij deze vraag, en de vader vervolgde zijn toespraak. "Ik denk dat als een kind als onze Shay op de wereld komt, er zich dan een kans voordoet om onze ware menselijke aard te tonen, namelijk op de manier waarop wij met zo'n kind omgaan."

Daarna kwam hij met het volgende verhaal.

Shay en zijn vader liepen langs een park waar enkele jongens die Shay kende baseball speelden. Shay vroeg zijn vader: "Denk je dat ik mee mag doen?"
Zijn vader wist dat de meeste jongens liever niet iemand als Shay in hun team hadden, maar aan de andere kant zag hij ook in dat als zijn zoon mee mocht doen, hij een hoognodig gevoel van 'er bij horen' zou krijgen. Dus liep hij op één van de jjongens af en vroeg of Shay mee mocht spelen.

De jongen keek om zich heen voor steun, maar omdat niemand reageerde, nam hij zelf een besluit en antwoordde: "We staan zes punten achter en we spelen al in de achtste inning. Als het aan mij ligt kan Shay meedoen, en we kijken wel of we hem aan slag kunnen krijgen in de negende inning."

Aan het eind van de achtste inning scoorde het team waar Shay in meedeed een paar punten, maar ze lagen nog steeds drie punten achter. Op het hoogtepunt van de negende inning kreeg Shay een handschoen en een plaats als verrevelder. Ondanks dat er geen bal zijn kant op kwam, was hij duidelijk heel opgewonden dat hij zomaar stond opgesteld. Hij had een grijns van oor tot oor als zijn vader vanaf de zijlijn naar hem zwaaide. Tegen het einde van de negende inning scoorde het team waarin Shay speelde weer. Met twee punten te gaan en alle honken bezet was de potentiële winnende slag aan de beurt, en het was Shay's beurt. Zouden ze op zo'n cruciaal moment in de wedstrijd Shay laten spelen en de kans lopen om te verliezen? Verrassend genoeg kreeg Shay het slaghout. Iedereen wist dat een rake slag gewoon onmogelijk was, omdat Shay niet eens wist hoe hij de knuppel moest vasthouden. Laat staan dat hij er een bal mee kon raken. Maar Shay ging op de thuisplaat staan, en de werper deed een paar passen naar voren om de bal zachtjes te gooien zodat er een kans bestond dat Shay hem zou raken. De eerste worp kwam op hem af, Shay sloeg er maar een slag naar en miste. Daarop kwam de werper nog een paar passen naar voren om de bal heel zacht te werpen. De bal kwam en Shay raakte de bal die pardoes over de grond recht op de werper af rolde. De werper pakte de slappe bal op en had
alle tijd om de bal naar het eerste honk te gooien. Shay zou dan uit zijn en het hele spel zou dan over zijn. In plaats daarvan pakte de werper de bal op, draaide zich om en wierp de bal met een hoge boog naar rechts, helemaal buiten het bereik van de eerste honkman.

Ineens begon Iedereen te roepen: "Shay, ren naar het eerste! Ren naar het eerste honk." Shay had nog nooit in zijn leventje het eerste honk bereikt. Hij hobbelde verschrikt langs de baseline met wijd opengesperde ogen, en iedereen riep: "Naar het tweede, ren naar het tweede honk."

Tegen de tijd dat Shay over het eerste honk hinkelde, had de speler op het rechterveld de bal. Hij had de bal naar het tweede honk kunnen gooien, en dan was Shay uit. Maar hij begreep de bedoelingen van de werper en gooide opzettelijk hoog over het derde honk. Shay rende zo
goed als hij kon naar het tweede honk, terwijl de renners voor hem als gekken de honken passeerden op weg naar het thuishonk. Shay bereikte hijgend het tweede honk, en de korte stop van de tegenpartij holde op hem af om hem de goede richting op te helpen naar het volgende honk terwijl hij riep: "Ren naar het derde!" Tegen de tijd dat hij het derde honk bereikte, schreeuwden de jongens van beide teams: "Shay, naar de thuisplaat, ren naar de thuisplaat." Shay strompelde naar de thuisplaat en raakte het honk. Iedereen was door het dolle heen en
juichte hem toe alsof hij een homerun had geslagen, en de wedstrijd voor zijn team had gewonnen.

"Op die dag," zei de vader zacht, terwijl de tranen langs zijn wangen drupten, "op die dag brachten de jongens van beide teams een stukje onvoorwaardelijke liefde en menselijkheid in het spel..."

Om even bij stil te staan.
We zenden elkaar duizenden grappen en idioterie per e-mail, maar als het aankomt op het sturen van berichten over levenskwesties bedenken we ons eerst twee keer. Het gore, vulgaire en vaak zeer obscene vliegt vrijelijk over het net, maar publieke discussies over fatsoen worden vaak op onze scholen en werkplekken onderdrukt.

Als je al overweegt om dit bericht door te zenden, is het goed denkbaar dat je nu al adressen op je mailinglijst selecteert die niet het juiste adres zijn om dit soort boodschap te ontvangen.

Kort en goed: degene die jullie dit stuurde is er van overtuigd dat wij allemaal het verschil uit maken. We hebben allemaal dagelijks honderden gelegenheden om de volmaakte orde van de natuur te helpen. Er zijn ontelbaar triviale interacties tussen mensen die ons de keus laten: geven we elkaar een vonkje Licht & Liefde door, of laten we de gelegenheid liggen, waardoor de wereld weer iets kouder wordt?

Binnen gekregen via e-mail.

Oorspronkelijk:
Barbera van Kooij

NAi Uitgevers/Publishers

Mauritsweg 23

3012 JR Rotterdam

2005/06/12

De Bijbel als inspiratie

Nooit gedacht dat ikzelf de Bijbel als uitgangspunt zou gaan gebruiken als inspiratie om verder te gaan in persoonlijke effectiviteit. Het gebeurt dus wel het boek "De Verwonde Geest" is eveneens een inspiratiebron voor mij. Frank Peretti gebruikt in het eerder genoemde boek tragische nieuwsberichten en geeft in zijn laatste hoofstukken een paar practische maar daardoor zeker niet minder mooie handreikingen voor mij:

P.107

Denk je dat je lelijk bent? Je hoort erbij.
Heb je cystisch hygroom [de schrijver lijdt hieraan], spastische verlammingen, spierdystrofie of polio? Je hoort erbij.
Heb je sproeten? Ben je te lang, te mager, te ... Wat dan ook? Je hoort erbij.
Voel je je buitengesloten puur en alleen omdat je intelligent bent? Je hoort erbij.
Voel je je buitengesloten omdat je mentaal of fysiek op de proef gesteld wordt? Je hoort erbij
Ben je een keer verkracht? Of gemolesteerd? Je hoort er nog steeds bij.

We zijn allemaal, met al onze rimpels, tekortkomingen, ons gestuntel en onze onvolmaaktheden, scheppingen van God.

We zijn allemaal kostbaar in zijn ogen en we zouden kostbaar voor elkaar moeten zijn - en laat niemand je wijsmaken dat het anders ligt, zelfs jij niet.
En wat zou je zeggen van deze verbijsterende openbaring:

Het was (is) niet jouw schuld.

P.157

Hij is Antwoord voor ieder gebroken hart; het enige Antwoord dat we in ons leven niet kunnen missen.
Hij is de Geneesheer van de verwonde geest.

Bidden deed ik in die gevallen om er zelf en vaak alleen ikzelf, er beter of sterker van te worden, je hoopt immers dat je gebeden gehoord worden, en voor mij een positief resultaat oplevert. Voor anderen bidden doe ik minder vaak. Door Rijkssleutel en de gesprekken met Beer ben ik ervan overtuigt geraakt dat voor anderen bidden een voor mij een net zo positief resultaat oplevert, en het zou maar kunnen dat het mij sterker maakt. Het World Wide Web is mij niet vreemd, het World Wide Web, zonder persoonlijke computer wel.


HEER, IK ONDERZOEK MIJZELF TEN OVERSTAAN VAN JOU

Heer, ik onderzoek mijzelf ten overstaan van Jou.
Ik onderzoek, wat klein is en wat groot.
Wat is er belangrijk aan datgene wat ik denk?
Aan mijn zorgen, mijn angst en mijn hoop?
Wat daarvan is nodig? Wat overbodig?
Wat is vruchtbaar? Wat onvruchtbaar?
Wat is waarachtig? Wat masker?

Sommige dingen blijken zó klein,dat ik ze vergeten kan,
ofschoon ik ze voordien erg belangrijk vond.
Andere dingen blijken zó groot,
dat ik bereid zijn moet, veel te veranderen,
opdat ik ze verwerf.

Belangrijker dan mijn prestatie is mijn toevertrouwen.
Belangrijk is, dat ik doe,
wat Jij in mij doen wilt,
opdat ik diegene word,
die ik naar Jouw idee en wil ben.

JÖRG ZINK

Vertaald uit: ‘Wie wir beten können’, Stuttgart/Berlijn 19713, pag.35. Naast deze vertaling door mij kun je ook nog een Nederlandstalige variant vinden in J. Zink, ‘Het nieuwe woord. Hoe wij kunnen bidden’, uitg. Ambo, Baarn z.j., pag.25. Vreemd genoeg wordt in dit boek het bovenstaande gebed aan Thomas Merton toegeschreven!

Morgengebed

Heer onze God,
Gij hebt het licht uit het duister doen voortkomen,
Gij hebt ons versterkt door de slaap en ons doen ontwaken
om Uw goedheid te verheerlijken.
Maak ons tot kinderen van het licht en van de dag
en deelgenoten aan de dingen die blijven.
Wees ons nabij en allen die overal op deze wereld
Uw liefde en bijstand zoeken.
Geef ons allen in uw barmhartigheid dat wij veilig mogen zijn
in Uw hoede
en ook met vreugde Uw wondere en grote Naam loven,
die van de Vader,
de Zoon en de Heilige Geest,
nu en immer en in alle tijden.
Amen

Een gebed uit de orthodoxe kerk
uit: Bijbels dagboek van A.F. Troost "Gaandeweg Hem tegemoet."



Avondgebed

BLIJF BIJ ONS, HEER, WANNEER HET AVOND WORDT

Heer, blijf bij ons, want het is avond
en de nacht zal komen.
Blijf bij ons en bij uw ganse Kerk
aan de avond van de dag,
aan de avond van het leven,
aan de avond van de wereld.
Blijf bij ons
met uw genade en goedheid,
met uw troost en zegen,
met uw woord en sacrament.
Blijf bij ons
wanneer over ons komt
de nacht van beproeving en van angst,
de nacht van twijfel en aanvechting,
de nacht van de strenge, bittere dood.
Blijf bij ons
in leven en in sterven,
in tijd en eeuwigheid.
Amen

Maarten Luther (1483-1546)

2005/06/11

Laatste dag Rijkssleutel

Maandag 6 juni 2005


Dit is een mooi gedicht vind ik wel tenminste en vat het gehele programma samen:

"Rijkssleutel... een reis zonder vooraf bekend doel
voortdurend afgaan op je gevoel.

Je hoefde deze reis niet alleen te gaan
altijd had je reisgenoten om je heen staan.

Soms heel diep in jezelf gekeken
met de groep om je heen als warme deken.

Samen vaak gelachen, samen soms gehuild
samen ervaringen en ideeën geruild

Vanuit het "samen" zelf gegroeid
en nog lang niet uitgebloeid.

Aan het eind van de reis meer bagage dan bij de start
en je reisgenoten zijn voor eeuwig gegrift in je hart."

Mardjy Pelt, member of the crew

Op deze slotdag mog je één of meerdere personen meenemen voor het middag-deel. Vooraf had ik niet gedacht dat Beer op mijn vraag "Ga Je Mee?" Ja, zou zeggen. Dat werd het antwoord wel.

Beer was zeer verrast wat wij allemaal besproken hadden en nog steeds doen. Tijdens de meetings. Verrast was ze ook op de positieve reacties die Beer kreeg over mijn persoon, ikzelf ook. In onze subgroep werd me duidelijk gemaakt door Guido dat hij de eerste twee dagen mij niet kon plaatsen, echter na enkele delen begreep Guido het. Er werd gericht aan Beer gevraagd of ik veranderd was / ben naar aanleiding van Rijkssleutel. "Ja in positieve zin" "Er wordt meer gepraat." Kent beter zijn verantwoordelijkheden, kan nog wel beter."

Alle blauw twee leden hadden de partner meegenomen. Jammer dat Maike ziekjes huiswaarts moest keren, en Perla tijdens het sporten op zondag een rugblessure opliep.

En ik? Mag terug kijken op zeer geslaagde busreis, of het comfort class was? Nee, niet altijd spreeksters konden verhalen vertellen over ervaringen in de jeugd jaren, die niemand zou willen meemaken. Herinneringen kwamen bij mij weer op, die ik zo mooi had verstopt.

Voor drie medewerkers uit mijn sub-groep is deze busreis geslaagd geweest zij hebben wat ze wilden. Voor anderen is deze reis aanleiding geweest om door te gaan met...
Persoonlijke Effectiviteits Trainingen, dat is niet PET, that's hard working class.

Van Wim het boek in ontvangst mogen nemen met als titel "De verwonde geest" geschreven door Frank Peretti. Ben er net in begonnen, uitlezen doe ik het, en een stukje erover schrijven op dit blog doe ik ook.

Na afloop lekker gegeten, de crew nodigde ons uit om bij hen aan tafel aan te schuiven. Beer en ik besloten om met ons twee te blijven, mooi moment om een goed hoofdstuk af te sluiten.

2005/05/31

We moeten door, want we moeten verder. (Erik van Muiswinkel)

Daarom pak ik de dagelijkse zaken met positieve zin op. Mijn werkzaamheden met stille uren en pieken geeft niet altijd die voldoening in mijn werk die ik graag zou willen. Gelukkig is de sfeer okay, en aan de collegialiteit, samenwerking en de onderlinge verstandhoudingen zijn zeker niet slechter geworden. Mogelijk althans zo ervaar ik het, heeft het overlijden van Lisette ertoe bijgedragen dat de saamhorigheid toegenomen is. Dat het een feit blijft dat er eerst iets moet gebeuren in welke vorm dan ook om dit reslutaat te krijgen, blijft jammer.

De sfeer thuis is prima.

Niet dat ik leef volgens de leer van Boedha maar alleen de rust al zoals hij die uitbeeld spreekt mij aan.

There is no way to happiness.
Happiness is the way. (Buddha)

2005/05/24

Persoonlijke Effectiviteits Intake Gesprek met Ineke Helmich

www.luminacoaching.nl

Dit gesprek was bedoeld om te zien of het onderdeel "kompas" aansluit bij mijn leerdoelen en of Ineke hetzelfde gevoel heeft. Zoniet dan wordt er bekeken met mij of een andere training wel aansluit.

Doel van "kompas" is om er achter te komen was is mijn authenticiteit. Wat zijn mijn goede, en slechte eigenschappen.

Ineke vroeg zaken uit het verleden, het heden.
- Gezin samstelling vroeger, en nu,
- Welke elementen kun je benoemen die op jou van invloed zijn geweest.

Dit gesprek duurde ruim een uur, uitkomst, we gaan door.
23 juni 2005 eerste coach gesprek.

2005/05/19

Lieffie zeggen

Hay Lieffie,

Nooit meer keer kankeren op elkaar, Zou het best met je willen delen, wil niet meer, heeft geen, ja wel nut maar niet meer rechtstreeks Lief, ja zou zeggen droge bek zeker! Ja,klopt.

Wie waren er? Veel mensen in uniform, herkenbaar? Ja. veel droegen naamplaatje. Oud of nieuwe stijl uniform? Voor jou allen oud, mooi! Dood gaan in nieuw lijkt me niets.

MAG IK JOU OPNIEUW ONTMOETEN LISETTE

Allen Dank Voor Reacties Via E-mail

Hans van der Schoor

2005/05/13

Full Stop

Vrijdag 13 mei 16.16 uur

Thuis gekomen van een emotie volle week. Bespreek niets met Akky. Vraag haar de tekst te lezen zoals die gepost is door mij. (papieren versie.)

Akkie: Vraagt Goh jij weer een conflict met vrouwen dat heb je niet met mij besproken. Mijn ik, heeft geen zin in een ja en nee. En geeft Ank gelijk. Vraag ik kort: ik wil er even tussen uit. Kort even gesproken of het verstandig is om te doen, onze conclusie, ja we gaan.

Doel is voor mij ontspannen, ademen, even... met z'n twee alleen. Zo egoistisch, zo.... beats me!

Ank en ik hebben gepraat tijdens het wandelen, tijdens het winkelen, tjdens het diner...
Ank voelt mee, voor mij, vind het mooi.

Na het diner telefoontje van mijn teamleider Martijn ong. 19.30 uur. Ank en ik zijn net aan de wandel op de terug weg naar De Lier.

Lisette is overleden. Ik wist het in 24 uur werd het me duidelijk.

Lisette zien zoals ze is.... op dit moment speelt Nena op mijn iTunes tekst speelt hierop in:
"Wilst Du Mit Mir Gehn."

Elkaar zien glimlachen, elkaar aanvoelen zoals collega's doen, elkaar hard aanspreken, het heeft tijd nodig gehad, altijd met RESPECT.

Nooit meer samen met Lisette Der Untergang.

Rust Zacht Lieffie Lisette.

Tot na haar begravenis / crematie geen postings meer.

HT

Reacties zij die mij kennen MEER DAN WELKOM!

Lisette behandeling stopt

13 mei 2005 14.00 uur.

Bericht van haar ouders.

De behandeling van Lisette wordt heden middag gestopt.
Hierdoor komen haar organen ter beschikking voor hen die er langer doorkunnen leven.

Dit alles is de wens van Lisette.

Lisette: reactie vanuit "Rijkssleutel".

Hoi Hans,

Ik heb je bericht gelezen op onze discussiegroep. Het heeft me behoorlijk geraakt en ik leef erg met je mee en kan me goed voorstellen hoe je het voelt. Althans dat denk ik. Ik moet je helaas meegeven, dat ik hierdoor en hierbij alleen maar stil kan zijn. Ik heb géén woorden. Wel gevoel, gevoel met jou, je collega's en met Lisette zelf en haar omgeving. Er zijn misschien 2 positieve dingen, die ik (ook al is dat misschien voor jou nu veel te vroeg en mogelijk gevoelsmatig misplaatst, vergeef me dat dan s.v.p.) kan benoemen. Positief voelt het voor mij, ten eerste, dat je haar hebt mogen leren kennen en dat jullie elkaar ontmoet en gevonden hebben. Ten tweede mijn eigen besef, dat God soms erg veel behoefte heeft omengelen om zich heen te verzamelen en dat Hij wellicht, voor ons ongewenst, maar voor Hem terecht, zijn oog juist op Lisette heeft laten vallen.

Ik wens je héél veel sterkte de komende tijd.

Met warme groet,

René de Mari.

2005/05/12

Soms duurt het even voor je iemand leert kennen.


Wat is ons werk:

In 2004 werd er in Rotterdam i.h.k.v. de mondiale veiligheid en naar aanleiding van de aanslagen in Amerika 9/11. Een speciaal team opgezet / status project, met als doel het detecteren van nucleaire stoffen. Als hulpmiddel worden hiervoor detectiepoorten gebruikt die continue iedere nano seconde de natuurlijke achtergrondstraling meet en registreert. Waneer een object deze palen passeert wordt ook het object zelf gemeten. Wanneer het object goederen draagt die een verhoogde achtergrondstraling straling geeft, zal dit een alarm signaal geven in ons kantoor die als naam draagtCentrale Commando Post Nucleaire Stoffen. (verder CCP) Bij zo'n alarm wordt er eerst gekeken naar wat voor soort porduct dit object bij zich draagt. Natuurlijke produkten als aardewerk, klei en porcelein zal in veel gevallen een alarm geven. Wat onschadelijk is en wij letterlijk afdoen als onschuldig, bij twijfel of een vermoeden van wordt het object d.m.v. hanheld apparatuur fysiek na gemeten door een medewerker CCP. Bij verdere twijfel wordt VROM inspectie geraadpleegd of het object leeggehaald moet worden, of dat zij zelf het object verder willen inspecteren. VROM inspectie draagt de eind verantwoordelijkheid dit is volgens protocol afgesproken.

Aanvang 1:

Na je sollicitatie gesprek wordt je in het project geplaatst. Je maakt kennis met collega's die je al langer kent, en met collega's die voor jou helemaal nieuw zijn. Een team met een groot verscheidenheid aan leeftijd en dienst ervaring. Dit maakt het voor mij extra spannend, ikzelf kwam uit een team waar zelfstandig werken en beslissingen nemen gemeen goed was. Je gaat op cursus om meer te weten te komen wat straling is, hoe het onstaat,en wat je moet doen om jezelf niet onnodig aan verhoogde straling bloot testellen. Je maakt op die manier kennis met elkaar. Omdat het projectgestart wordt met US Dollars en al het materiaal ook door hen geleverd werd, willen zij dat wij ook op training gaan in Amerika zij hebben faciliteiten die wij in Nederland niet hebben. Deze training wordt door de Amerikanen gefinancieerd en alleen de tickets moeten door de Belastingdienst betaald worden. Dus we gaan. Tijdens deze training was het niet echt mogelijk om aan teambuilding te doen, het trainingsprogramma wasdusdanig dicht getimmerd dat er voor sociale uitbouwing geen ruimte was. Dit was niet negatief bedoeld het trainingsprogramma zelf was uitstekend verzorgd en bijzonder leerzaam. Daar gingen we voor.

Aanvang 2:

Maart 2004

Start daadwerkelijk aanvang project. Blijft af en toe echt wennen procedures op papier blijken in de praktijk niet of nauwelijks tewerken. Een bekend fenomeen mar waar je liever niet mee geconfronteerd wordt. Mensen reageren op dezelfde situatie volkomen anders ik was dat niet gewend omdat ikzelf alleen bij twijfel collega's ging bevragen of het anders dan wel beter kon. Dit leverde per spreektaal - en of schrijftaal discussies op die het werk niet leuk maken, zelfds tot irritaties toe. Wie?Ik en twee vrouwelijke collega's. Respectievelijk Nancy en Lisette*. Met Nancy gesproken en handen geschud emoties liepen te hoog op de dag ervoor. Hoewel de ergste kou uit de lucht was bleef het soms lastig werken met elkaar. Met Nancy had ik felle discussies via Lotus Notes = e-mail tot dat ik begon te beseffen dat er een padstelling zou onstaan die voor haar en mij de werksfeer verder zou bederven. Kort daarop had ik nachdienst met Nancy vooraf ben ik naar haar toe gegaan om duidelijk te maken dat we maar even moesten stoppen met e-mail en met elkaar in gesprek gaan een veel betere oplossing zou zijn. Haar woorden: "goed plan". Net aanvang dienst met elkaar in gesprek gegaan binnen no-time was het probleem over, wat bleef was respect en samerwerken en het meerijden met mij was gezellig en we hadden elkaar vaak wat te vertellen. Nancy heeft een jaar gewerkt bij ons.Vrijwillig terug gegaan naar haar oude douanekantoor.

Aanvang 3:

Lisette* De volgende dag aan Lisette gevraagd gaan we in gesprek? Maken we over en weer excusses, of wat doen we? Zij stak haar hand uit en zei:"laten we maar opnieuw beginnen." Dit maakt een wereld van verschil, mijn eerste nachtdienst met Lisette was normaal gezellig veel gepraat.

April en mei 2005:

Op vrijdag 15 april tot en met maandag morgen 18 april 07.00 uur. Bijzonder aangename diensten waren dat. Onderwerpen als werk, vakantie en gastronomie kwamen ruim aan bod. Lisette was in mijn beleving een levensgenieter, liefst alleen maar nog liever met vrienden. Zij zag de korte vakantie in Duitsland met vrienden helemaal zitten. Lisette met de auto de overige crew met de motor. Lisette kon simpel dingen verwoorden: "Pleur mijn auto vol met tering zooi, en weg zijn we." Lekker happie eten onderweg. Weekkie is zo om, maar oer gezellig. Alle diensten waren gezellig en er werd op een goede kwalitatieve wijze gewerkt.

Woendag 11 mei 2005:

Douane medewerkers krijgen een nieuwe kleding out-fit. Op iedere Douanepost is het kleding passen zo ook op Douane Post Maasvlakte. Lisette stond op de planning voor 11.50 uur. Ik ga met een andere collega met lunch pauze. Tot straks!

Tijdens het verkleden klaagt Lisette tegen een vrouwelijke collega ik heb pijn in mijn hoofd en nek. Vrijwel direct daarna wordt Lisette onwel. Er zijn op dat moment voldoende medewerkers aanwezig met EHBO kennis. Direct wordt een ambulance besteld via 1.1.2. Onderweg wordt besloten om niet verder per ambulance te gaan maar per trauma heli. Deze brengt Lisette in kritieke toestand over het Rotterdam Dijkzicht ziekenhuis.
Hier wordt een herseninfarct geconstateerd Lisette wordt geopereerd, een 2 uur durende operatie er wordt een drain geplaatst. Wat blijft is afwachten.

Donderdag 12 mei 2005:

Om 06.00 uur krijgt Lisette een hersenbloeding. Later in de ochtend krijg ik een telefoontje dat Lisette is overleden ten gevolge van deze hersenbloeding deze zou haar fataal zijn geworden. Ik heb aanvaang 15.00uur, ik vertrek ruim voor tijd van huis, rij rustig en zet de muziek op zoals ik die met Lisette mocht draaien vanaf internet tijdens onze nightshift "Smooth Jazz Radio." Kennelijk was dit een goede keuze van me,wanneer ik haar aflostte wanneer Lisette nacht dienst had stond deze zender op.Voor aanvang dienst opzettelijk omgereden om eens rustig aan het strand en
alleen het horen van de zee en de windmolen deze laatste maakt het meestherrie jammer is dat.

Doel: Rustig eens alles de revue laten paseren zoals ik Lisette mocht kennen.Om 14.10 kom ik op de afdeling alom verslagenheid ik twijfel condeleer ik de ongeveer 6 aanwezigen per hand of zeg ik gecondoleerd mannen. Dat laastewerd het.. JIJ ook Hans werd het antwoord.

Er wordt me verteld dat Lisette hersendood is verklaard en in coma ligt. Hoop op ook maar een beetje herstel nee, of toch, ze ademend zelf nog een beetje op eigen kracht misschien...?

Artsen spreken elkaar tegen, één zegt ze is overleden, de ander nee want ze ademend nog deels op eigen kracht. Zo jammer dat je hoewel Lisette nog een beetje leeft er geen afscheid mogelijk is in woorden, al was het maar om Lisette een prettge reis te wensen.

Zoals ik het deel met jullie zo deel ik het ook met Ank:

Uit vier maten glimlach:

Vier maten glimlach,
Vier maten droef
Vier maten sofa,
Vier maten poef
Vier maten blij zijn
En vier maten rouw

We zaten aan de lunch en spraken: Je mag best huilen hoor, we deden hetgeen van beide.
Wel een enorm besef dat je zo verschrikkelijk kwetsbaar bent.

Mocht er in welke vorm nieuws zijn, zal ik proberen een posting te doen.

Met emotie,

Hans

2005/05/04

Individuele Persoonlijk effectiviteits training

Inmidels ingeschreven voor een PE cursus op individuele basis. Instituut Lumina & Coaching op 24 mei 2005 mijn eerste intake gesprek met Ineke Helmich. Beschrijving van het programma:

Zie link voor hun website


KOMPAS
(uw medewerker effectiever door zelfmanagement)

Sommige medewerkers stagneren echter in hun ontwikkeling of komen bij herhaling in weinig constructieve situaties (zoals conflicten) terecht.

Doelgroep kompas is bedoeld voor díe medewerker van wie gezegd kan worden dat het succes in het werk of de werkrelatie achterblijft bij wat men mogelijk acht.

Het doel van KOMPAS is vergroting van de persoonlijke effectiviteit.

Om meer grip te krijgen op de eigen invloed in de probleemsituaties gaat de deelnemer –onder begeleiding van een trainer van LUMINA Coaching & Training- op zoek naar de aangrijpingspunten in de patronen van het eigen denken, voelen, en handelen.

Men onderzoekt onderliggende motieven en probeert ander gedrag en verruimt daarmee zijn mogelijkheden.

Het traject is een combinatie van vijf individuele coachgesprekken en twee persoonlijke effectiviteitstrainingen. Het kost de deelnemer in totaal 13 dagdelen.

2005/04/16

Huiswerkopdracht "Rijkssleutel" C

Training Persoonlijke Effectiviteit bij 'Rijkssleutel'

Tijdens het uitwerken van een huiswerkopdracht met als vraag: 'Wat of waar liep jij in verleden tegenaan wat zou jij nooit meer willen meemaken.' Dit bracht de aanwezigen nogal in beroering een aantal mensen vonden deze vraag letterlijk te gevaarlijk. De begeleiders zouden niet de kennis hebben om mensen op te vangen en of te begeleiden op die momenten dat deelnemers deze begeleiding wel zouden willen of moeten hebben. Ook in mijn groep waren er mensen die vanuit het verleden begonnen te praten. De verhalen van twee groepsgenoten waren voor hen zelf niet meer traumatisch ze hadden de moed en de kracht om al het negatieve om te buigen naar een voor hen zeer positieve positie. Ook ik begon vanuit het verleden te praten een deelnemer vond mijn jeugd ervaringen dusdanig van aard dat hij respect kreeg voor mij oplossend vermogen. Dit nam voor mij niet weg dat ik wil weten: `Is mijn houding en gedrag in negatieve zin voortgekomen uit de negatieve belevingen in mijn jeugd?' Om deze vraag te delen direct binnen de groep zag ik niet zitten. Ik kon niet weten welke emoties erbij mij zouden opkomen. Daarom heb ik de bijdrijfsmaatschappelijk werker die mensen bij deze training begeleid wanneer de deelnemer hierzelf behoefte aan heeft dezelfde vraag voorgelgd als hierboven beschreven. Zijn conclusie was: Schrijf op wat jou ervaringen zijn met alles wat met jou te maken had, gezien vanaf je geboorte tot heden. Loop je ergens tegen aan wat voor jou aanleiding kan zijn om met mij in gesprek te gaan dan mag dat. Dit bracht mij in herinnering dat ik in 2003 eveneens in gesprek was met een bedrijfsmaatschappelijk werker. Aanleidng was toen mijn houding en gedrag in negatieve zin echter gerelateerd aan mijn functioneren was er geen aanleiding om in het verleden te gaan wroeten hoewel ik dezelfde vraag had gesteld namelijk `Is mijn houding en gedrag in negatieve zin voortgekomen uit de negatieve belevingen in mijn jeugd?' dat mijn gedrag verkeerd was, dat besefte ik toen, maar nu des te meer.

Schrijven wordt niks dus typen is wel zo fijn kan ik mijn eigen ervaringen nog eens nalezen. En deze delen met mede bloggers of andere geinteresseerden. Het zal niet elke dag zijn dat ik mijn ervaringen hier neer zet, maar wel eens per twee weken.

Synisme en zelfspot is mij niet vreemd dit kan ik maar met moeite uitschakelen. Uitgeschakeld vind ik schrijven niet leuk meer.

Waarschijnlijk werd er net na mijn geboorte druk gesproken: 'Tja, wat nu? Terug duwen, of houden?' Van enig besef of iets wat je bij blijft in het onderbewustzijn totaal geen besef, van negativiteit. Geboren te Rotterdam en al snel daarna verhuist naar Slikkerveer toen een wijk behorend bij gemeente Ridderkerk.

Als peuter weet ik dat ik op mijn drie wielertje heel wat rondjes gemaakt hebt. Daar kan Evert van Bentum nog een puntje aanzuigen. Niet dat ik deze rondjes nog volledig in het geheugen heb, maar zo af en toe wil mijn moeder wel eens wat ervaringen delen met mij en of met andere familie leden.

Ik als peuter deed niet veel anders dan veilige rondjes rijden rondom onze woning. Ongeveer in diezelfde tijd vroegen mijn ouders zich wel eens af waarom ik niet leuk meespeelde met de andere kinderen of ik het besef had om die vraag toen te beantwoorden weet ik niet uiteindelijk dezelfde verklaring. De stoep was veilig en breed genoeg om niet pardoes op de straat terecht te komen. De verklaring dat ik heel veel op mijn drie wielertje zat en niet veel met anderen kinderen optrok kwam later.

Uiteindelijk werd vast gesteld dat mijn gezichtsvermogen niet optimaal was. Ik weet me nog te herinneren dat ik in een ziekenhuis een bewegend beestje moest volgen. Zou best kunnen dat ik op de vraag: 'beweegt het nu links of rechts van balk' gezegd heb welke balk of dat ik in zwijgen bleef hangen. In ieder geval kwam de arts al snel tot de conclusie dat er met mijn ogen iets niet goed was, is. Er werd een een lui oog geconstateerd. Kan erfelijk zijn, dit was bij mij het geval. Het andere oog was niet optimaal maar van voldoende kwaliteit om oud mee te worden. Maar een bril moest. Om te pogen het luie oog aan het bewegen te krijgen werd het glas van mijn goede oog met pleister afgeplakt. Hoelang ik hiermee gelopen heb weet ik niet. Resultaat was uiteindelijk nihil.

Conclusie 1 wordt voor mij: Door een minder goed gezichtsvermogen achterstand in ontwikkeling spelen is leuk en leerzaam en neem je voor lange tijd mee.
Conclusie 2 wordt voor mij: Gezien dat dit ongeveer 34 jaar geleden gebeurd is en technieken nog lang niet zover waren als nu moet je het gegeven als een feit ervaren.

Lagere school en daar buiten

Mooie jongen moet ik geweest zijn, 1 glas afgeplakt, het andere goed zichtbaar en duidelijk herkenbaar. De techniek zoals ze die nu kennen om glazen dunnner en dunner te slijpen zonder af te doen op de goede kwaliteit, was toen nog lang niet in beeld. Mijn beeld was gepest worden mede door deze vorm van handicap. Doordat ik maar door 1 oog mocht kijken wat ook nog eens de meest slechte was, is. Kwam ik erg onhandig over, stootte van alles en nog wat om. Inschenken van vloeistoffen, ging vaak mis geen afstand kunnen inschatten, en geen diepte zien. Dit bijelkaar opgeteld maakt het voor andere kinderen aantrekkelijk of aanstekelijk om te gaan pesten. Dit gebeurde dan ook in hoge mate. Wat ik niet meer weet of ik degene was die het aan mijn ouders overbracht, of iemand van juf of meester. Wat mijn moeder nog wel eens aanhaald is het feit dat ik nooit van me afbeet, of sloeg. Tot op zeker moment dat ik tegenover onze woning opnieuw gepest werd door Coen en ? Jurgen kwamop het 'feest af' zijn woning was tegenover onze woning gelegen. Wat er precies in mijn omging of los kwam is nog steeds een vraag voor mij. Maar ik gaf een gewedige trap tegen zijn schenen, hij droop onmiddelijk af, hinkend wel te verstaan. Na deze uithaal keek om me heen, en zag me moeder blij en opgetogen voor het raam staan "Hans kan toch van zich afbijten"

krijgt een vervolg.

2005/03/16

Gedicht

KETENS DIE
GEEN KETENS ZIJN
ENKEL GEVANGEN PROJECTIES
IN HET PERSPECTIEF
VAN DE BLINDE ZIENER
VERLEDEN
IN BEWEGING
HERSCHREVEN BELEGEN
BEELDEN VERSCHERPEN
EN VERVAGEN IN EEN NU
DAT RUIMTE SCHEPT
VOOR VERWONDERING
MARIAN VAN DE WASSENBERG
(Uit de bundel; "Als schelpen op het strand".)

2005/03/15

Gedicht geplaatst in de dicussie groep PE

Desiderata

Blijf kalm temidden van het lawaai en de haast en gedenk hoe vredig de stilte kan zijn. Blijf op goede voet met alle mensen zonder u zelf te verloochenen. Spreek de waarheid, rustig en helder en luister naar anderen, zelfs al lijken zij dom en onwetend, ook zij hebben iets te zeggen. Vermijd luidruchtige en agressieve mensen, zij zijn een kwelling voor de geest. Als u zichzelf met anderen vergelijkt, zoudt u ijdel of verbitterd kunnen worden, er zullen altijd mensen zijn die minder of beter zijn dan u. Verheug u op wat u hebt bereikt en nog wilt bereiken. Blijf belang stellen in uw eigen ontwikkeling, maar blijf bescheiden, dit is uw werkelijke bezit bij het steeds wisselende fortuin in de tijd. Wees behoedzaam in zaken, want de wereld is vol bedrog. Maar laat u hierdoor niet afleiden van de werkelijke waarden. Velen streven naar hoge idealen en overal ontmoet u heldendom om u heen. Blijf uzelf, veins vooral geen genegenheid. Wees ook niet cynisch ten aanzien van de liefde, want tegenover de dorheid en ontgoocheling is zij eeuwig als het gras. Aanvaard goedmoedig het klimmen der jaren, doe met gratie afstand van uw jeugd. Ontwikkel geestkracht om u te wapenen bij onverwachte tegenslag. Maar maakt u zich geen zorgen om hersenschimmen. Vrees wordt vaak geboren uit vermoeidheid en uiteenzaamheid. Betracht een gezonde zelfdiscipline, maar wees vriendelijk voor uzelf. U bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. U hebt het recht hier te zijn. En of u het doorgrondt of niet, twijfel er niet aan dat het heelal zich ontvouwt zoals het moet. Ga daarom in vrede met god, hoe u zich hem ook voorstelt. En wat u ook doet of nastreeft, houdt vrede in uw ziel in de luidruchtige verwarring van het leven. Ondanks alle geveinsdheid, geestdodendheid en vervlogen dromen is dit nog steeds een prachtige wereld.
Wees zorgvuldig, streef naar geluk
Tekst, gedateerd 1692
St. Paul's Cathedral,
Baltimore, Ierland

2005/03/09

Huiswerkopdracht "Rijkssleutel" B

Gevraagd werd aan de aanwezigen in de zaal wie er al van de dis.groep gebruik gemaakt heeft. De uitkomst was een behoorlijk hoog aantal mensen. Ik vind het op deze locatie behoorlijk stil, mag best hoor, luisteren kan veel mooier zijn dan jezelf horen spreken. Al krijg ik wel het gevoel dat ik behoorlijk in mezelf aan het praten ben. Dat is nu juist wat ik wil doorbreken. Ook op die momenten dat ik met mijn partner ben kan ik me goed afsluiten. Da's nou net niet altijd even handig. Zij wil graag dat ik me uit. De vraag van haar is altijd legitiem, nog wat te vertellen over vandaag. Vaak mijn antwoord: nee niets meegemaakt. Heb ik heus wel wat meegemaakt, maar vind dat zelf niet iets om te vertellen. Te onbelangrijk geacht door mezelf. Maar met een beetje alcohol wordt ik behoorlijk losser. Drink alleen niet per uur, per halve dag of een hele. Nuchter bekeken misschien beter om te leren wel te praten ook op die momenten dat ik denk dat de inhoud nul is. Mooi leerdoel, rijkssleutel helpt in ieder geval wel.Thuis wordt er al iets meer gepraat. Niet meer meemaken bepaalde delen in mijn jeugd, het pesten wat gebeurde tegen me. Grote bril dikke glazen, mooi gegeven voor aanleiding tot pesten,daar zijn er ook weer niet zoveel van op deze school, ach 1 Hans is genoeg.Door de pesterijen krijg je als kind het gevoel ik hoor er niet bij. Vrolijk werd ik er niet van "denk ik". Ik ging in de aanval nog voordat er iets gezegd werd, ook al was het helemaal geen aanval, maar juist door mijn gedrag werd deze beoordeeld als aanval en was daarna elk vorm van gesprek uitgesloten. Door de tijd heen heb ik wel een modus gevonden om in ieder geval beter in de maatschappij te staan, dit kan alleen als je omgeving,vrienden, kennissen met je in gesprek willen, en niet alleen zeggen je"bent best" meer verdieping is in die gesprekken noodzakelijk. Verder hielp het verenigingsleven je moet daarbij wel gestimuleerd worden iets jezelf uitnodigen doe je niet zo snel, ik al helemaal niet. Als ik mezelf beoordeel vind ik het nog steeds moeilijk als mensen me complimenteren in het breedste zin van het woord. Ben het niet gewend. Op het werk vindt iemand dat ik juist van me af moet bijten en me niet te snel voor een karretje moet laten spannen. Beide kan ik heel goed veranderen ben dan wel gelijk bang dat ik verkeerd begrepen wordt omdat ik de middenweg niet goed weet te hanteren. Anders gezegd ik kies de aanval nog voordat...Eigenlijk ben ik voortdurend bezig met analyseren over hetgeen wat er gesproken en besproken wordt direct en indirect als het mezelf betreft en soms ook bij anderen.Dit geeft als gevolg dat je voortdurend achterdochtig bent. Wat bedoel je precies, ik zeg het niet tegen de zender, maar analyseer wel.

Wat zou jij willen veranderen aan je gedrag nu je je bewust bent van:

Mijn achterdocht en het voortdurend analyseren van woorden en het zoeken
naar erkenning en bij
het laatste het toch vreemd vinden als je positiefwordt beoordeeld.

Benoem de mogelijkheden en maak een stappenplan:

Deze maak ik graag met de mensen vanuit Blauw 2 en uiteraard met overigeleden en de crew dit voordat ik met collega's in gesprek ga.