Hoi Hans,
Ik heb je bericht gelezen op onze discussiegroep. Het heeft me behoorlijk geraakt en ik leef erg met je mee en kan me goed voorstellen hoe je het voelt. Althans dat denk ik. Ik moet je helaas meegeven, dat ik hierdoor en hierbij alleen maar stil kan zijn. Ik heb géén woorden. Wel gevoel, gevoel met jou, je collega's en met Lisette zelf en haar omgeving. Er zijn misschien 2 positieve dingen, die ik (ook al is dat misschien voor jou nu veel te vroeg en mogelijk gevoelsmatig misplaatst, vergeef me dat dan s.v.p.) kan benoemen. Positief voelt het voor mij, ten eerste, dat je haar hebt mogen leren kennen en dat jullie elkaar ontmoet en gevonden hebben. Ten tweede mijn eigen besef, dat God soms erg veel behoefte heeft omengelen om zich heen te verzamelen en dat Hij wellicht, voor ons ongewenst, maar voor Hem terecht, zijn oog juist op Lisette heeft laten vallen.
Ik wens je héél veel sterkte de komende tijd.
Met warme groet,
René de Mari.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten