Als jij roept zal ik gaan
mijn werk mijn eten en mijn handen
zal ik laten staan
als jij roept zal ik gaan
in de middag in de avond
in mijn dromen in mijn waken
als jij roept zal ik gaan
Ik zal gaan
al breken ze mijn benen
al moet ik kreupel gaan
engelen binden dan mijn wagen
vleugels aan
-----
Het leven
je zou het je moeten kunnen
herinneren
als een buitenlandse reis
en er met vrienden of vriendinnen
over na moeten praten
en zeggen
het was toch wel aardig,
het leven,
en flarden zien van vrouwen,
geheimen
en landschappen
en dan tevreden achteroverleunen
maar doden kunnen niet
achteroverleunen.
----------------------
Cees Nooteboom
-----
De wereld is vergaan, haar naam spelde een nieuw getal,
het licht viel van de sterren af: verdwaald.
Eenzaam lag de goede aarde te wenen
over zoveel wederkeer van liefde en
haar weelde sloeg in lentebloemen neer.
En de vogelen vervolgden het lied
dat lang geleden was gestaakt
zo ongemerkt,
-----------------------------------------------------------
Gerrit Achterberg
3 opmerkingen:
Hoi Hans Tjeerd,
Ben ik weer.
Ken je deze site al http://www.flarden.nl
Harry noemt zijn gedichten liever flarden van gevoel en gedachten, dat spreekt me wel aan.
Groetjes,
Lovely
Hoi Hans,
Nu met aandacht je blog gelezen en ik heb respect voor de manier waarop je je overtuiging uitstraalt. Niet iedereen kan dit zo. Hou vol!
Ik ben het met je gedachtengangen eens.
(Je link is geplaatst)
Fijne dag verder!
Leuke berichten van jullie
Nee de site flarden is nieuw voor mij. Toegevoegd aan mijn favorieten. Bedankt Lovely.
---------------------------
Bullseye, Bedankt,
Vlak jezelf niet uit.
Zelf ben je niet gesloten, dat zijn enkel je eigen gedachten.
Een reactie posten